Złota era – Analiza techniczna z dnia 19.04.2021

Do tego momentu kwiecień można opisać jako pokaz siły polskiego złotego. Po dotarciu pod koniec marca do wieloletnich szczytów na niektórych parach z głównymi walutami następnie otrzymaliśmy wyraźną zmianę trendu. Jednak spadkowe ruchy na wykresach wyhamowały i nie ma pewności, czy zarówno wydarzenia na głównej parze walutowej świata, jak i polepszająca się sytuacja epidemiologiczna w kraju, mogą jeszcze dać złotemu sił do dalszego marszu na południe.

Tabela. Maksima i minima głównych walut w PLN. Zakres: 29.03.2021 – 19.04.2021.

EURPLN

Wykres kursu euro do złotego, interwał 1-godzinny

Po osiągnięciu poziomów widzianych ostatnio 12 lat temu para EUR/PLN zawróciła i w imponującym tempie podążała na południe, nie oglądając się na nic. Zatrzymała się tylko na chwilę, kreując 2 groszowy trend boczny, ale i on nie był w stanie powstrzymać na długo siły popytowej, a kluczowym wsparciem okazał się dopiero poziom 4,52 zł. Nie można jednak być zaskoczonym, że przy tak gwałtownym ruchu otrzymaliśmy mocną korektę. Jednak w żadnym wypadku nie była to trwała zmiana tendencji, gdyż kurs euro ponownie utworzył trend spadkowy. Ten kanał mimo wszystko pozostaje dość wąski, co może w nieodległej przyszłości zwiastować jego wybicie. Jeżeli doszłoby do niego górą, to decydujących oporów należy szukać najpierw w okolicach 4,57 zł, a następnie przy 4,60 zł. Przy realizacji odwrotnego scenariusza kluczowe znowu może się okazać 4,52 zł, a później 4,50 zł. A skoro NBP zdaje się, że zrezygnował z (przynajmniej na razie tylko) retoryki obrony tego wsparcia, to przy odpowiednich okolicznościach rynek nie musi tam zaciągać hamulca. Na razie jednak kurs euro znajduje się w pobliżu 4,54 zł, a całkiem niemałe grono analityków prognozuje, że najbliższe miesiące mogą wykreować trend boczny ograniczony 4,50 zł i 4,55 zł. Kluczowe dla złotego będą oczywiście wydarzenia na szerokim rynku i tego jak bardzo będzie on zdeterminowany do utrzymywania trybu risk off. Lokalnie istotny będzie rozwój epidemii, a raczej wygaszanie 3 fali zakażeń, które połączone z zapowiadanym przyspieszeniem akcji szczepień powinno prowadzić do znoszenia obostrzeń i przybliżania perspektywy gospodarczego odbicia. Na razie inwestorzy wierzą naszej władzy monetarnej, że zamierza ona tolerować wyższe poziomy inflacji kosztem właśnie ożywienia koniunktury. Zestaw ciekawych odczytów znad Wisły czeka nas w środę, a będą to informacje z rynku pracy, produkcja przemysłowa i wskaźnik PPI. Za to w czwartek warto spojrzeć na marcową sprzedaż detaliczną.

EURUSD

Wykres kursu euro do dolara, interwał 1-godzinny

Sytuacji złotego nie da się oderwać od rzeczywistości ogólnorynkowej, a tutaj oczywiście króluje obraz głównej pary walutowej świata. Tak samo, jak przełom kwartałów był kluczowy dla zmiany trendu na parach złotowych, tak i wyraźny odwrót zobaczyliśmy na EUR/USD. Po dotarciu nieznacznie powyżej 1,17 $ nastąpiło mocne odbicie. Ruch może nie był tak imponujący, jak na wielu innych wykresach, ale swoją wagą generował inne wydarzenia. Już dwukrotnie rynek próbował wykreować trend boczny, ale za każdym razem starczyło siły tylko na kilka dni. Akurat dzisiejsza sesja może mieć kluczowe znaczenie dla najbliższej przyszłości, gdyż bez większych problemów w bardzo szybkim tempie udało się pokonać zawsze elektryzujący poziom 1,20 $. Wystarczającym oporem okazało się dopiero 1,204 $ i teraz otwartym pytaniem pozostaje, jak głęboka może być korekta tak gwałtownego ruchu? Czy może jest to tylko zadyszka przed dalszym biegiem na północ? Jeżeli do kontry przejdą niedźwiedzie to oczywiście istotnym wsparciem ponownie stanie się 1,20 $, a potem niewiele niżej 1,194 $. W przeciwnym wypadku znaczący opór może nas czekać dopiero w okolicach 1,21 $. Już teraz dolar oddał to, co zyskał przez cały marzec. Jak to często paradoksalnie bywa, USD słabnie, ponieważ sytuacja gospodarcza USA wygląda coraz lepiej, a dzięki świetnemu tempu szczepień odbicie gospodarcze za oceanem ma duże szanse być szybsze i wyraźniejsze niż na Starym Kontynencie. A skoro tak dobrze to wygląda, to inwestorzy chętniej przełączają się na tryb risk off i wychodzą z bezpiecznych pozycji dolarowych. A to kolejna dobra informacja dla amerykańskich firm, które poprawiają tym samym swoją globalną konkurencyjność. Dodatkowo forex jest w pewnym stopniu odbiciem obrazu rynku długu, gdzie 10-latkom USA udało się zejść poniżej 1,6%. Jeżeli chodzi o strefę euro, to w tym tygodniu warto będzie zwrócić uwagę na wtorkowe niemieckie PPI i piątkowe wskaźniki PMI ze Starego Kontynentu. Oczywiście najważniejszym wydarzeniem pozostaje czwartkowe posiedzenie EBC, ale ponieważ nikt nie spodziewa się zmiany stóp procentowych, to jedyną niespodzianką mogą być modyfikacje QE. Dodatkowo może usłyszymy jakieś przytyki ze strony prezes Christine Lagarde w kierunku polityków, którzy wciąż nie potrafią wdrożyć w UE Funduszu Odbudowy.

USDPLN

Wykres kursu dolara do złotego, interwał 1-godzinny

Jak mocno osłabił się dolar, dostrzeżemy też na parze USD/PLN. Marzec kończyliśmy niewiele poniżej 3,98 zł, a wielu komentatorów zastanawiało się, czy zaraz nie będzie ataku na okrągłe 4 zł. Do tego nie doszło, niemniej i tak były to najwyższe poziomy od lipca zeszłego roku. Następnie zgodnie z ogólnorynkowymi wydarzeniami obserwowaliśmy odwrót, a ruch był naprawdę znaczący, skoro w 2 tygodnie udało się zejść o 18 groszy i dopiero wsparcie na 3,795 zł na chwilę zatrzymało tendencję. Nie trwało to jednak długo, a kurs dolara ponownie utworzył korytarz spadkowy, który dodatkowo w trakcie dzisiejszej sesji mierzy się z próbą wybicia go dołem, która jeszcze bardziej może napędzić zniżkę. Jeżeli trwale uda się pokonać 3,78 zł, to otworzy nam się droga w kierunku 3,76 zł. Odwrotny scenariusz jest w tej chwili mało prawdopodobny, ale jeśli uspokoi się trochę sytuacja na EUR/USD, to na parze ze złotym możemy wtedy oczekiwać zalążków trendu bocznego. Oprócz świetnych nastrojów wśród inwestorów, którzy są w tej chwili zdecydowanie bardziej chętni do ryzyka (doskonale widać to na rynkach kapitałowych), to osłabienie dolara wspomaga wspomniana wyżej sytuacja na rynku długu. Trudno przewidzieć, jak długo może się ona utrzymywać, ale na razie wszyscy za wszelką cenę chcą wierzyć Jerom’owi Powellowi i jego koncepcji przejściowego stanu wysokiej inflacji. Zobaczymy, czy oczekiwane ożywienie gospodarcze pozwoli utrzymać się tej „przejściowości”. Istotniejsze odczyty zza oceanu to czwartkowe dane z rynków pracy i nieruchomości oraz piątkowe PMI.

GBPPLN

Wykres kursu funta do złotego, interwał 1-godzinny

Jednak na głównego przegranego w walce ze złotym wyrasta GBP (przynajmniej do połowy kwietnia). Końcówka marca to kurs funta sięgający 5,47 zł, czyli poziomów sprzed brexitowego referendum w 2016 r. Jednak nie zobaczyliśmy już ataku na 5,50 zł, gdyż wtedy na rynku wszystko się odwróciło. Spadki udało się zatrzymać na kilka dni, a potem zarysował nam się naprawdę stromy korytarz spadkowy, który bardzo szybko doprowadził nas niewiele powyżej 5,20 zł. Mówimy więc o 27 groszowej obniżce w 2 tygodnie! Tego było jednak już za dużo nawet jak na „przeszacowanego” w pierwszym kwartale funta. Równie gwałtowna korekta podbiła kurs do 5,274 zł i w tym miejscu powinniśmy teraz szukać górnego ograniczenia zarysowanego (szerokiego, bo aż 7 groszowego) trendu bocznego. Powoli widać apetyt na jego wybicie górą, a w takim wypadku poważnego oporu możemy poszukać dopiero przy 5,30 zł, a następnie powyżej 5,33 zł. Zresztą ten trend może być dla nas wskazówką, że powoli zbliżamy się do końca dobrej passy PLN, który mimo wciąż dostrzegalnego rynkowego risk off, nie pokazuje już szczególnej witalności. We wtorek otrzymamy informacje o wyspiarskim rynku pracy, w środę wskaźniki inflacyjne, a w piątek sprzedaż detaliczną i PMI.