Kolejny switch na sentymentach – Analiza Techniczna z dnia 23.04.2019

Zeszłotygodniowy układ risk-on poszedł już w niepamięć. Słabe odczyty, zwłaszcza z niemieckiego PMI, odwróciły nastroje. Złoty pozostaje w defensywie, choć lokalnie nie ma powodów do obaw.

Tabela. Maksima i minima głównych walut w PLN. Zakres: 16.04.2019-23.04.2019

EUR/PLN

Na pierwszy rzut oka ruch na wykresie EUR/PLN może wydawać się imponujący, z całkiem niezłą dynamiką, szybko łamanymi wsparciami oraz klasycznie mocnym zakończeniem. Mogłoby się nawet wydawać, że to całkiem ciekawa para walutowa, jednak obraz ten nie wytrzymuje starcia ze skalą wykresu. Cały ten szumny spadek zamknął się w 4 groszach, czyli nie sięgnął nawet 1%. Polska waluta w stosunku do euro staje się do bólu przewidywalna i nawet jeśli ktoś uniósł brew, widząc kurs poniżej poziomu 4,27 zł, to nie zdążył się wystarczająco mocno zdziwić, bo kurs wrócił już do nudnej normy. Ktoś nieznający ram obecnej polityki mógłby nawet pomyśleć, że jesteśmy na ostatniej prostej przed wprowadzeniem wspólnej waluty. Obecnie kurs po przetestowaniu zniesienia fibo zbliża się do poziomu 4,29 zł. Euro globalnie wyraźnie straciło, zwłaszcza po czwartkowym odczycie niemieckiego PMI. Nie widać tego jednak na omawianym wykresie, ponieważ złoty (na pogorszeniu nastrojów towarzyszącemu tym danym) stracił jeszcze więcej.

USD/PLN

Dolar w zeszłym tygodniu zawiązał klasyczną formację klina, która również zakończyła się w najbardziej klasyczny sposób. Dynamiczne wyłamanie z czwartku błyskawicznie osiągnęło spodziewane pułapy i dzisiaj kurs przeszedł w okres krótkiej konsolidacji, by zebrać siły na atak na lokalne maksima. Dolar od połowy lutego znajduje się w wąskim, bo 6-groszowym przedziale, tylko z rzadka dążąc do wyłamania górą. Istnieje spore prawdopodobieństwo, że w najbliższym czasie znowu będziemy świadkami takiej próby. Ostatnie odczyty z amerykańskiej gospodarki pokazały, że ta ma się całkiem dobrze, co dość mocno wytrąca argumenty zwolennikom obniżania stóp procentowych. Przy zachowaniu obecnego status quo, dolar powinien pozostawać względnie mocny, dodatkowo wspierany słabością euro. Wydaje się również, że w kwestii wojny handlowej słyszymy już ostatnie salwy i jesteśmy coraz bliżej końcowego rozejmu.

GBP/PLN

Funt powoli musi wrócić do normalności. W ostatnim czasie był zupełnie zdominowany przez pogłoski na temat brexitu, gdzie twarde odczyty dość mocno usunęły się w cień. Teraz (przynajmniej przez najbliższy kwartał) temperatura wokół rozwodu z Unią wyraźnie spadnie, więc rynek na nowo musi się nauczyć wyceniać funta zgodnie ze starą szkołą. Na razie obserwujemy, że brytyjska waluta podąża za światem i za ogólnym sentymentem. Na tygodniowym wykresie GBP/PLN 5 ostatnich świec jest spadkowych, przez co zbliżyliśmy się do minimów z połowy marca. Jest to dobry moment przynajmniej na chwilową korektę. Na razie funt pozostaje poniżej poziomu 5 złotych i niewiele wskazuje, by w najbliższym czasie miało się to zmienić.

CHF/PLN

Frank wydaje się być jedyną główną walutą, która nie będzie potrafiła wykorzystać czwartkowego tąpnięcia do zmiany sentymentu na parze ze złotym. Co prawda w pierwszej reakcji podrożał o 3 grosze, jednak jeszcze tego samego dnia w błyskawicznym tempie oddał połowę tego ruchu. Dziś nie ma po nim żadnego śladu i niewykluczone, że w najbliższych godzinach poszukamy nowym minimów. Szwajcarska waluta jest już ponad 10 groszy tańsza niż na początku kwietnia, gdy osiągała tegoroczne maksima. Warto zwrócić uwagę, że znajdujemy się blisko dolnego ograniczenia kanału zarysowanego jeszcze w połowie poprzedniego roku. Z jednej strony jest to idealny moment na odbicie, z drugiej  może jednak oznaczać jego wyłamanie i szukanie poziomów sprzed roku, kiedy frank kosztował niewiele ponad 3,50 zł.