Komentarze walutowe

Prezydent USA po raz kolejny pokazał swoją sprawczość. Tym razem osiągnął korzystne dla swojego kraju (przynajmniej na pierwszy rzut oka) porozumienie handlowe z UE. Umowa między dwiema strefami, odpowiedzialnymi za ok. 1/3 światowego handlu, to także w teorii świetna informacja dla większości rynków finansowych. A to dopiero początek naładowanego impulsami tygodnia.

Rynkowe trendy w dalszym ciągu wydają się niezagrożone. Kurs EUR/USD zakotwiczył powyżej 1,17 $, ale brakuje mu impulsu do ataku na niedawne szczyty. Dolarowi nie odpuszcza też złoty, co utrudnia USD/PLN trwalsze odejście od 3,60 zł. Kurs EUR/PLN zawęża konsolidację, co dla optymistów może być wskazaniem zbliżającego się końca marazmu. Czy WIG20 stoi na progu wybicia kolejnego oporu?

EBC nie składa żadnych deklaracji co do przyszłych decyzji w sprawie stóp procentowych. Kolejny bank centralny wchodzi więc w tryb wait & see. W tle kończy się spokojny tydzień na notowaniach PLN, a uwagę przyciąga szaleństwo na japońskich obligacjach. 

Pomimo wzrostu bezrobocia w Polsce, złoty wciąż ma się dobrze. Dolar amerykański znów poszukuje dna – dobijany zarówno przez odczyty, jak i oczekiwania spadku stóp procentowych. Dane z Australii ciągną australijskiego dolara w górę.

Po raz kolejny okazało się, że media finansowe żyją innymi wiadomościami niż główne serwisy informacyjne. Wczorajsza rekonstrukcja rządu jest tego dobrym dowodem. Mimo tego jak ważna to była wiadomość to finalnie przeszła bez większego echa. Podobnie zresztą jak wczorajsza kolejna już z rzędu decyzja na Węgrzech o nieobniżaniu stóp.