Co warto wiedzieć o 20 walutach?

Użytkownicy serwisu InternetowyKantor.pl mogą wymieniać aż dwadzieścia różnych walut. Niewiele innych e-kantorów może się pochwalić takim wyborem. Prócz euro, dolara, funta oraz franka, klienci InternetowyKantor.pl sprzedają i kupują również mniej popularne waluty (np. randa południowoafrykańskiego). Każda z dwudziestu walut dostępnych w serwisie InternetowyKantor.pl ma swoją specyfikę i historię. Warto poznać informacje na ten temat. Część z nich może być przydatna dla osób, które często kupują i sprzedają waluty.

Dolar amerykański (USD) mimo presji ze strony euro oraz chińskiego yuana, wciąż jest najważniejszą walutą świata. Udział USD w międzynarodowych rezerwach walutowych wynosi około 63% (dane Międzynarodowego Funduszu Walutowego z IV kw. 2014 r.). Na rynku FOREX, dolar amerykański jest kupowany lub sprzedawany w 87% wszystkich transakcji (dane Banku Rozrachunków Międzynarodowych z kwietnia 2013 r.). 

Euro (EUR) nadal jest postrzegane jako „światowa waluta numer dwa”. Problemy związane z integralnością i kondycją Strefy Euro, niestety odbijają się na popularności europejskiego pieniądza. Mimo tego euro nadal występuje w 33% transakcji przeprowadzanych na rynku FOREX. Warto również pamiętać, że euro razem z dolarem amerykańskim tworzy najważniejszą parę walutową (tzw. eurodolara). 

Jen (JPY) to waluta będąca tzw. „bezpieczną przystanią” dla inwestorów (ang. safe heaven). Mimo słabych wyników japońskiej gospodarki, jen wciąż jest postrzegany jako waluta godna zaufania. Kurs JPY zwykle rośnie, gdy z najważniejszych gospodarek (np. USA i Chin) zaczynają docierać niepokojące wiadomości. Ze względu na stabilne i bardzo niskie stopy procentowe w Japonii, jen nadal jest ważną walutą pożyczkową.

Funt brytyjski (GBP) w globalnym rankingu najpopularniejszych walut zajmuje czwarte miejsce. Jego obecna pozycja jest związana m.in. z rolą Londynu jako centrum finansowego i wielkością brytyjskiej gospodarki. Pewne znaczenie mają również uwarunkowania historyczne (np. kolonialna potęga Wielkiej Brytanii w XIX w.). Wzrostu kursu funta można się spodziewać m.in. wtedy, gdy ze Strefy Euro napływają złe wieści.  

Dolar australijski (AUD) jest dobrze znany wszystkim osobom zainteresowanym rynkiem FOREX. Notowania tej ważnej waluty są powiązane z cenami towarów, które w dużych ilościach eksportuje Australia. Niestabilnych kursów AUD można oczekiwać, gdy mocno wahają się ceny węgla, złota, ropy naftowej oraz rudy żelaza.

Frank szwajcarski (CHF) również jest uważany za „bezpieczną przystań” dla inwestorów. Wzrostu notowań tej waluty można spodziewać się, gdy na rynek docierają niekorzystne informacje gospodarcze lub polityczne. Mimo niewielkiego rozmiaru szwajcarskiej gospodarki, frank zajmuje szóste miejsce pod względem udziału w obrotach na rynku FOREX.   

Dolar kanadyjski (CAD) to kolejny przykład popularnej waluty surowcowej. Kanada ma spore złoża ropy naftowej (również w piaskach roponośnych) i jest ważnym eksporterem „czarnego złota”. Dlatego dolar kanadyjski szybko reaguje na wzrosty i spadki cen ropy naftowej. Droższa ropa naftowa oznacza np. spadek kursu USD/CAD.

Dolar nowozelandzki (NZD) jest najbardziej nietypową spośród walut surowcowych. Notowania NZD nie zależą od cen kopalin. Spore znaczenie ma natomiast bieżąca wartość produktów eksportowych Nowej Zelandii (m.in. drewna, papieru, wełny i mięsa). Nowozelandzka gospodarka jest uzależniona od importu ropy naftowej. Dlatego zmiany cen „czarnego złota” też wpływają na notowania NZD.

Rubel rosyjski (RUB) to waluta, która na pewno nie może już konkurować z dolarem amerykańskim. Największe znaczenie rubla przypadało na lata 60-te ubiegłego wieku. Obecnie wartość rosyjskiej waluty jest bardzo mocno uzależniona od aktualnych cen gazu ziemnego i ropy naftowej. W 2014 r. i 2015 r. notowaniom RUB mocno zaszkodziły sankcje nałożone na Rosję.

Peso meksykańskie (MXN) to ósma waluta świata pod względem obrotów na rynku FOREX i najważniejsza jednostka monetarna Ameryki Łacińskiej. Ze względu na potencjał meksykańskiej gospodarki można spodziewać się, że międzynarodowe znaczenie peso będzie rosło. Spory wpływ na notowania MXN ma cena ropy naftowej.   

Rand południowoafrykański (ZAR) z całą pewnością można uznać za walutę surowcową. Jej wartość jest mocno powiązana z ceną kopalin eksportowanych przez RPA (m.in. złota oraz platyny). Warto również pamiętać, że rand mocno traci na wartości, gdy pojawią się niekorzystne sygnały z najważniejszych światowych gospodarek (np. USA lub Chin)

Korona szwedzka (SEK) odgrywa ważną rolę w europejskim handlu. Szwecja jeszcze w 1995 r. zobowiązała się do przyjęcia euro, ale ta perspektywa nie budzi zbytniego entuzjazmu wśród polityków i obywateli. Szwedzka gospodarka jest mocno uzależniona od eksportu, a ten czynnik uzasadnia chęć pozostawienia własnej waluty. Na notowania SEK wpływają m.in. zmiany cen rudy żelaza, ropy naftowej i drewna.   

Korona norweska (NOK) to kolejna waluta, której wartość jest mocno uzależniona od cen ropy naftowej. Ta zależność nie może dziwić, ponieważ Norwegia posiada największe złoża „czarnego złota” w Europie Zachodniej. Waluta Norwegii zajmuje relatywnie wysokie miejsce w rankingu popularności na rynku FOREX (14 pozycja według danych z kwietnia 2013 r.).    

Korona duńska (DKK) podobnie jak korona szwedzka, miała zostać zastąpiona przez euro. Wspomnianemu rozwiązaniu są jednak przeciwni Duńczycy. Dania w traktacie akcesyjnym nie zobowiązała się do przyjęcia euro (tak jak Wielka Brytania). Tym niemniej, korona duńska została włączona do Europejskiego Mechanizmu Kursowego. Notowania DKK od 1999 r. podążają za kursem euro.

Korona czeska (CZK) to waluta, która jest dobrze znana mieszkańcom południowo –zachodniej Polski. Czesi deklarują przywiązanie do swojej waluty (podobnie jak Polacy), więc w najbliższym czasie nie można spodziewać się wymiany koron na euro.     

Lej rumuński (RON) bywa nazywany również „nowym lejem rumuńskim”. Jest to wynik dewaluacji (10 000 : 1), która została przeprowadzona w 2005 roku. Podobnie jak w przypadku Bułgarii, przystąpienie do Strefy Euro i wymiana waluty krajowej jest dość odległą perspektywą.

Lew bułgarski (BGN) raczej nieprędko zostanie zastąpiony przez euro. Przyczyną jest gospodarcza i polityczna niestabilność Bułgarii. Warto wiedzieć, że od pierwszych lat transformacji aż do 2001 roku, lew bułgarski był ściśle powiązany z marką niemiecką.

Kuna chorwacka (HRK) po raz kolejny została wprowadzona w 1994 r. Ta sama jednostka monetarna obowiązywała od 1941 r. do 1945 r. Co ciekawe, nazwa „kuna” ma dosłowny związek ze zwierzęciem (widocznym nawet na awersie monet). Chorwacja na razie nie planuje przyjęcia euro, ale ta waluta jest już powszechnie używana w handlu i turystyce.

Lira turecka (TRY) zyskuje coraz większe znaczenie w handlu ze względu na intensywny rozwój gospodarczy Turcji. W 2005 r. wprowadzono nową lirę turecką. Trzy lata później rząd zrezygnował z nowej nazwy. Utrzymane zostały jednak skutki denominacji z 2005 r. Kryzys polityczny trwający do 2013 r. przyczynił się do silnej deprecjacji liry (m.in. w stosunku do USD).

Dolar hongkoński (HGK) po przejęciu administracji przez Chiny (1997 r.) nadal funkcjonuje jako legalna jednostka płatnicza. Taka sytuacja ma zostać utrzymana do 2047 r. Od 1983 r. dolar hongkoński jest ściśle powiązany ze swoim amerykańskim odpowiednikiem. Emisja HKD przez bank centralny jest zabezpieczona depozytem w USD.

Dolar singapurski (SGD) podobnie jak jego odpowiednik z Hongkongu, jest w pełni zabezpieczony rezerwami banku centralnego. Waluta Singapuru została zaakceptowana również na terenie Brunei. Kurs SGD pozostaje pod ścisłym nadzorem lokalnych władz i jest kontrolowany w stosunku do koszyka innych walut.